Earl Johnson
| |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1891 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 listopada 1965 | ||||||||||||
| Wzrost |
170 cm | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Robert Earl Johnson (ur. 10 marca 1891 w Woodstock w Wirginii, zm. 19 listopada 1965 w Pittsburghu[1]) – amerykański lekkoatleta (długodystansowiec), dwukrotny medalista olimpijski z 1924.
Odpadł w eliminacjach biegu na 10 000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1920 w Antwerpii[1].
Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu zdobył brązowy medal w biegu przełajowym (za Finami Paavo Nurmim i Ville Ritolą), a także srebrny medal w klasyfikacji drużynowej tego biegu, wraz z Arthurem Studenrothem, który indywidualnie zajął 6. miejsce i Augustem Fagerem, który indywidualnie był 8. Bieg był rozgrywany w upale i ukończyło go tylko 15 zawodników na 38 startujących. Johnson wystąpił na tych igrzyskach również w biegu na 10 000 metrów, w którym zajął 8. miejsce[1].
Johnson był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 5 mil w latach 1921-1923 oraz wicemistrzem na tym dystansie w 1918[2], a także mistrzem w biegu na 10 mil na szosie w 1921 i 1924[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Earl Johnson [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-31] (ang.).
- ↑ History of US Nationals Results: 10,000 Meters - Men [online], Track & Field News [dostęp 2014-03-15] (ang.).
- ↑ United States Championhips (Men 1876-1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-03-15] (ang.).
|
|
